Η ακμή, μια φλεγμονώδης διαταραχή των σμηγματογόνων αδένων, είναι μια από τις πιο κοινές δερματολογικές διαταραχές και θεωρείται χρόνια νόσος. Συνήθως απαιτείται θεραπεία για τη βελτίωση τόσο της φυσικής εμφάνισης όσο και για την πρόληψη σωματικών ουλών που επιβαρύνουν την ψυχολογία.
Η ακμή αποτελεί τη συνηθέστερη αιτία επίσκεψης εφήβων, αλλά και ενηλίκων, στον δερματολόγο. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας της Αμερικής (NIH), περίπου το 80% των ατόμων μεταξύ των ηλικιών 11 και 30 θα εμφανίσουν κάποια στιγμή έξαρση ακμής. Αν και συνηθέστερα η ακμή υποχωρεί μέχρι την ηλικία των 30, υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να επιμένει ακόμη και μέχρι τα 40 ή 50 χρόνια. Το 20% των ατόμων που προσβάλλονται θα αναπτύξει σοβαρή ακμή που δημιουργεί ουλές.
Δρ. Αμαλία Τσιατούρα
ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ - ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΣ
"Πρόκειται για νόσο του δέρματος που εμφανίζεται κατά κύριο λόγο στην εφηβική ηλικία και έχει σαν αποτέλεσμα την αυξημένη λιπαρότητα του δέρματος, καθώς και μια ποικιλία βλαβών στο πρόσωπο και το σώμα. Προκαλείται από την υπερδραστηριότητα των σμηγματογόνων αδένων, σε συνδυασμό με την απόφραξη του εκφορητικού τους πόρου, καθώς και από τον αποικισμό του δέρματος με το μικρόβιο “Propionibacterium acnes”.
Η ακμή συνηθέστερα εμφανίζεται όταν οι πόροι του δέρματος φράζουν. Κάθε πόρος αντιστοιχεί σε ένα τριχοσμηγματογόνο θύλακα, που περιλαμβάνει τρίχες και αδένες λαδιού. Εάν ο αδένας μπλοκαριστεί, τότε μέσα του παγιδεύονται τρίχες και λάδι που οδηγούν στη δημιουργία σπυριών.
Εφηβεία: Κατά την εφηβική ηλικία, η υπερπαραγωγή σμήγματος λόγω ορμονικών μεταβολών οδηγεί στην εμφάνιση ακμής.
Καλλυντικά: Ορισμένα καλλυντικά, όπως make up και άλλα που δεν ενδείκνυται για τον τύπο επιδερμίδας του εκάστοτε ατόμου, μπορεί να οδηγήσουν σε εμφάνιση ακμής. Αυτό συμβαίνει διότι «μπλοκάρουν» τους πόρους των τριχοσμηγματογόνων θυλάκων, με αποτέλεσμα την εμφάνιση ακμής.
Ορμονικές αλλαγές: Ορμονικές διαταραχές, όπως υπερέκκριση ανδρογόνων μπορεί να προκαλέσουν σπυράκια ακμής. Δείτε αναλυτικές πληροφορίες για την ορμονική ακμή.
Φάρμακα: Η λήψη φαρμάκων, όπως π.χ. η χρόνια λήψη κορτιζόνης, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εμφάνιση ακμής. Συγκεκριμένες τροφές, όπως τροφές που περιέχουν πολλά λιπαρά, η σοκολάτα αλλά και το αλκοόλ, έχουν ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση ακμής.
Ο δερματολόγος θα διαγνώσει ποια μορφή ακμής έχετε και σε ποια περιοχή του δέρματος εμφανίζονται τα σπυράκια, ώστε να σας προτείνει ένα αποτελεσματικό σχέδιο θεραπείας.
Η διάγνωση από τον δερματολόγο είναι πολύ σημαντική, επειδή τα σπυράκια που έχετε μπορεί να μην οφείλονται σε ακμή. Αυτό που μοιάζει με σπυράκι ακμής μπορεί να κρύβει μια άλλη πάθηση. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι μπερδεύουν τη διαπυητική ιδρωταδενίτιδα με την κοινή ακμή. Η θεραπεία αυτών των παθήσεων είναι διαφορετική από την ακμή. Μια άλλη πάθηση που μπορεί να συγχέεται με την ακμή είναι η περιστοματική δερματίτιδα. Συνήθως προκαλεί κάτι που μοιάζει με σπυράκια γύρω από το στόμα. Επίσης, τα σπυράκια σας μπορεί να είναι συνέπεια υπεριδρωσίας ή ακμεόμορφου εξανθήματος.
Κάθε μορφή ακμής έχει διαφορετικό τρόπο θεραπείας, με άλλα φάρμακα ή και άλλες μεθόδους. Είναι λοιπόν σημαντικό να μη βγάζετε συμπεράσματα μόνοι σας, ώστε να λάβετε την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η διάγνωση της ακμής γίνεται με οπτικό έλεγχο από τον δερματολόγο. Σπάνια, ένας ιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα στυλεό λήψης δείγματος ή να ξύσει μια βλάβη ή φλύκταινα για μικροβιολογική εξέταση ή καλλιέργεια προκειμένου να αποκλείσει άλλες πηγές μόλυνσης. Ωστόσο, σε σοβαρές πολύπλοκες καταστάσεις ακμής, πιθανόν ο δερματολόγος να σας συστήσει επιπλέον εξετάσεις.
Στις γυναίκες, μπορεί να ζητηθούν ορμονικές εξετάσεις αίματος για την αναζήτηση καταστάσεων όπως η εγκυμοσύνη, η υπερβολική παραγωγή προλακτίνης, το σύνδρομο Cushing και η υψηλή τεστοστερόνη (δείκτης πολυκυστικών ωοθηκών).
Είτε έχετε επίμονη ακμή είτε άλλη πάθηση, μόνο ένας δερματολόγος μπορεί να διαγνώσει και να προσφέρει θεραπεία προσαρμοσμένη στις ανάγκες σας.
Υπάρχουν διάφορα είδη (τύποι) ακμής. Η ακμή μπορεί να εκδηλωθεί τόσο με ήπιες όσο και με πιο σοβαρές παθολογικές εκδηλώσεις, προκαλώντας μόνιμες και αντιαισθητικές βλάβες.
Ανάλογα με την αιτία, το είδος και την βαρύτητά της, η ακμή διακρίνεται στα εξής είδη:
Τα συμπτώματα της ακμής εκδηλώνονται με την εμφάνιση των παρακάτω βλαβών:
Η θεραπεία της ακμής με φάρμακα περιλαμβάνει τοπική ή συστηματική αγωγή, ανάλογα με την περίπτωση τους ασθενούς και τη βαρύτητα της νόσου. Ο Δερματολόγος είναι ο πλέον κατάλληλος να διαγνώσει το πρόβλημα, να ελέγξει τον τύπο της ακμής και να προτείνει την πλέον κατάλληλη θεραπεία για την αντιμετώπισή της. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από τον τύπο της ακμής, το στάδιο ανάπτυξης, καθώς και από την επιδερμίδα κάθε ασθενούς.
Ανάλογα με τη βαρύτητα και τον τύπο της ακμής, ο δερματολόγος συντάσσει το σχέδιο θεραπείας.
Βαρύτητα ακμής
Ήπια ακμή
Μέτρια ακμή
Σοβαρή ακμή
Σχέδιο θεραπείας
Το σχέδιο θεραπείας ακμής είναι εξατομικευμένο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως
Οι θεραπευτικές επιλογές είναι σε μεγάλο βαθμό οι ίδιες για όλες τις ηλικιακές ομάδες και για τα δύο φύλα, εκτός από την ορμονική θεραπεία.
Αν και το σχέδιο θεραπείας διαφέρει από έναν ασθενή σε άλλο, η εξέταση από τον δερματολόγο ακολουθεί γενικά τις προαναφερθείσες οδηγίες, ακόμη και εάν 2 ασθενείς έχουν την ίδια μορφή ακμής.
Εάν έχετε πυώδη ή κλειστά σπυράκια, το πιθανότερο είναι ότι ήδη λαμβάνετε τοπική θεραπεία ή συστηματική αγωγή για την ακμή. Ωστόσο, η θεραπεία με φάρμακα πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει μια από τις παρακάτω ουσίες ανάλογα με τη βαρύτητα της ακμής:
Η ήπια ή μέτρια ακμή μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα σε μορφή κρέμας, γέλης ή χάπια που περιλαμβάνουν μια από τις παρακάτω φαρμακευτικές ουσίες ή συνδυασμό αυτών:
Στις γυναίκες, ακόμα και σε ηλικίες μεγαλύτερες των 40 ετών, μπορούν να εμφανιστούν συμπτώματα ακμής σε περιόδους άγχους ή όταν πλησιάζει η εμμηνορρυσία, εξαιτίας ορμονικών αλλαγών. Στην περίπτωση αυτή, μια ορμονική θεραπεία ή αντισυλληπτικά χάπια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αντιμετώπιση της ακμής.
Εάν η ακμή συνοδεύεται από οζίδια και κύστεις και συχνά αφήνει ουλές, μια πιο αποτελεσματική θεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει να έχετε πιο καθαρό δέρμα και να αποτρέψετε νέες ουλές.
Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:
Τα τοπικά και συστηματικά αντιβιοτικά δεν πρέπει να χορηγούνται ως αποκλειστική θεραπεία, καθώς θα αυξηθεί η αντίσταση των βακτηρίων στη θεραπεία.
Σε περίπτωση εγκυμοσύνης, τα τοπικά ρετινοειδή και οι από του στόματος τετρακυκλίνες θα πρέπει να διακόπτονται.
Ενέσιμη θεραπεία: Σε εξαιρετικά σοβαρές καταστάσεις, όπως στην κυστική ακμή, ο δερματολόγος μπορεί να σας κάνει ενέσεις κορτικοστεροειδών μέσα στις βλάβες. Η συγκεκριμένη θεραπεία είναι αποτελεσματική για τη μείωση του πόνου και του μεγέθους των εξανθημάτων, χρησιμοποιείται μόνο για ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις ακμής. Εάν η θεραπεία επαναληφθεί πολλές φορές μπορεί να εμφανιστούν παρενέργειες.[1]
Χημικά Peeling: Τα πίλινγκ χρησιμοποιούνται τόσο στη θεραπεία της ακμής επιτυγχάνοντας μείωση των φαγεσώρων όσο και στην αντιμετώπιση των ουλών ακμής.[2] Τα peeling σαλικυλικού οξέος, γλυκολικού οξέος και τριχλωροξικού οξέος TCA μειώνουν τον αριθμό των φαγεσώρων και καταπολεμούν τη μεταφλεγμονώδη υπερμελάγχρωση (κηλίδες φλεγμονώδους ακμής) και το ερύθημα. Εκτελούνται κάθε 2 – 3 εβδομάδες και συνήθως συνοδεύονται από συμπληρωματική θεραπεία.
Όλες οι θεραπείες επανεξετάζονται τακτικά στις 12 εβδομάδες.
Χειρουργική επέμβαση: Σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, οι δερματολόγοι πρόσθεσαν στο οπλοστάσιο τους σύγχρονους τρόπους θεραπείας χωρίς φάρμακα ενάντια στην ακμή όσο και την αντιμετώπιση των ουλών που προέρχονται από αυτή. Ανάλογα με την περίπτωση του ασθενούς, ο δερματολόγος μπορεί να συστήσει μία από τις παρακάτω θεραπείες ή και συνδυασμό αυτών με φαρμακευτικές ουσίες.
Ναι, η ακμή είναι γνωστό ότι είναι κληρονομική και σίγουρα θα έχετε συχνά διαπιστώσει ότι η ακμή πλήττει όλα τα μέλη μιας οικογένειας. Εάν η μητέρα ή ο πατέρας σας είχαν ακμή, η πιθανότητα να αποκτήσετε και εσείς ακμή ανέρχεται στο 70 - 75%. Εάν μόνο ένας γονέας είχε ακμή, αυτό μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες. Αν και δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο γονίδιο ακμής, η γενετική έχει αποδειχθεί ότι παίζει ρόλο. Μάθετε περισσότερα για την κληρονομική ακμή. Μάθετε περισσότερα για την κληρονομική ακμή.
Οι ορμονικές αλλαγές, όπως αυτές που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του έμμηνου κύκλου, της εγκυμοσύνης και της εμμηνόπαυσης, μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε καταστάσεις ακμής στις γυναίκες. Μάθετε περισσότερα για την ορμονική ακμή.
Όλες οι κρέμες έχουν σαν παρενέργεια κάποια απολέπιση και ερυθρότητα. Ελέγχεται όμως μειώνοντας τη συχνότητας εφαρμογής. Το πρόβλημα είναι παροδικό και μετά από λίγο υποχωρεί.
Υποστηρίζεται ότι υπάρχει κάποια συσχέτιση της πρώιμης εμμηναρχής με την βαρύτητα της ακμής. Η ακμή είναι βαρύτερη όταν η εμμηναρχή είναι πρωιμότερη.
Η ακμή συνδέεται συχνότερα με τις αλλαγές στα επίπεδα ορμονών κατά την εφηβεία, αλλά μπορεί να ξεκινήσει σε οποιαδήποτε ηλικία.
Ορισμένες ορμόνες αναγκάζουν τους αδένες που παράγουν λίπος δίπλα στα τριχοθυλάκια στο δέρμα να παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες ελαίου (μη φυσιολογικό σμήγμα).
Αυτό το μη φυσιολογικό σμήγμα αλλάζει τη δραστηριότητα ενός συνήθως αβλαβούς βακτηρίου του δέρματος που ονομάζεται Propionibacterium acnes, το οποίο γίνεται πιο επιθετικό και προκαλεί φλεγμονή και πύον.
Οι ορμόνες πυκνώνουν επίσης την εσωτερική επένδυση του θύλακα της τρίχας, προκαλώντας απόφραξη των πόρων. Ο καθαρισμός του δέρματος δεν βοηθά στην απομάκρυνση αυτού του μπλοκαρίσματος.
Επιστημονικά ευρήματα δείχνουν ότι κάποιες διατροφικές συνήθειες μπορεί να επιδεινώσουν την ακμή και να βοηθήσουν στη βελτίωση των συμπτωμάτων.
Σύμφωνα με κλινικές μελέτες, η υπερβολική κατανάλωση υδατανθράκων και λίπους οδηγεί σε υπερινσουλιναιμία επιδεινώνοντας την ακμή. Από την άλλη, κάποιες διατροφικές συνήθειες φαίνεται πως βελτιώνουν τα συμπτώματα ακμής, όπως η κατανάλωση Ω3 λιπαρών οξέων. Επίσης, πολλές μελέτες αναφέρουν τον πιθανό ρόλο του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων στην ακμή, μέσω αύξησης της ινσουλίνης του αίματος. Μάθετε περισσότερα στο άρθρο Ακμή και Διατροφή.
Στην Cosmetic Derma Medicine, διενεργείται η διαγνωστική εξέταση Asyra με την οποία μπορούμε να διαπιστώσουμε ποιες τροφές μπορεί να ευθύνονται για την εμφάνιση ακμής σε κάθε έναν από εμάς.
Η ακμή είναι πολύ συχνή στους εφήβους, αλλά απαντάται και στους νεότερους ενήλικες. Περίπου το 85% των ατόμων μεταξύ 12 και 24 ετών εμφανίζουν τουλάχιστον ήπια ακμή, ενώ το 95% των ατόμων ηλικίας 11 έως 30 ετών επηρεάζονται από την ακμή γενικότερα.
Η ακμή είναι πιο συχνή στα κορίτσια από 14 έως 17 ετών και στα αγόρια από 16 έως 19 ετών.
Η ακμή συχνά εξαφανίζεται στην ηλικία των 20 ετών.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ακμή επί αρκετά χρόνια προτού τα συμπτώματά τους αρχίσουν να βελτιώνονται καθώς μεγαλώνουν.
Σε κάποιες περιπτώσεις, η ακμή μπορεί να συνεχιστεί και στην ενήλικη ζωή. Περίπου το 3% των ενηλίκων άνω των 35 ετών έχουν ακμή.
Η ροδόχρους ακμή είναι μία χρόνια φλεγμονώδης πάθηση του δέρματος του προσώπου. Συνήθως εμφανίζεται ως ένα έντονο ερύθημα (κοκκινίλα) κυρίως στα μάγουλα και τη μύτη. Μπορεί να εμφανιστεί επίσης και στο μέτωπο ή το πηγούνι, ενώ σπανιότερα εντοπίζεται στο τριχωτό της κεφαλής.
Εκτός από την κοκκινίλα, μπορεί να εμφανιστούν σπυράκια και φλεγμονές, βλατίδες καθώς και διόγκωση των αιμοφόρων αγγείων στη μύτη και τα μάγουλα. Σε κάποιες περιπτώσεις, παρατηρούνται επίσης ευρυαγγείες και κνησμός στην περιοχή.
Για την εμφάνισής της έχει ενοχοποιηθεί το άκαρι Demodex folliculorum, το οποίο υπάρχει φυσιολογικά στο δέρμα του ανθρώπου. Είναι ουσιαστικά παράσιτο, το οποίο «τρέφεται» από τους τριχοσμηγματογόνους θύλακες του προσώπου.
Για την αντιμετώπιση της ροδόχρου ακμής, πρέπει να προηγηθεί ανίχνευση των ακάρεων στο δέρμα και εν συνεχεία, να προταθεί η κατάλληλη θεραπεία αντιμετώπισης.
Η εξειδικευμένη Ιατρική ομάδα, οι σύγχρονες ιατρικές μέθοδοι και οι μοντέρνοι και πολυτελείς χώροι των κλινικών προσφέρουν την απόλυτη εμπειρία φιλοξενίας, εξυπηρέτησης και παροχής υπηρεσιών υγείας και ομορφιάς.
Εγγραφείτε στο newsletter μας για
να ενημερώνεστε για τις προσφορές & τις ειδικές τιμές!